Bilinguismo e conflito lingüístico

Retroalimentación

Se nunha situación de conflito lingüístico os falantes fan un uso diferenciado das linguas que conviven, e empregan aquela que consideran, baseándo en prexuízos, como a de máis prestixio en contextos considerados cultos, elevados, formais; e, pola contra, usan a lingua que consideran de menor presxtixio en contextos máis informais, coloquiais, familiares... falamos entón de diglosia, de bilingüismo diglósico ou de comportamento diglósico dos falantes.

En Galicia é fácil percibir este comportamento en moitas situacións nas que os falantes adoptan o castelán (lingua A, lingua teito ou lingua de prestixio) e abandonan o galego (lingua B, lingua cuberta, lingua con menos prestixio).

Retroalimentación

É lóxico que dúas linguas en contacto acaben por influírse dalgunha maneira. Por interferencia lingüística entendemos os cambios que unha lingua (normalmente a lingua A) provoca noutra (a lingua B). Cómpre diferencialas dos préstamos lingüísticos que, por regra xeral, son aceptados pois xorden dunha necesidade real.